vrijdag 4 juli 2008
00:38 > R.E.M.
Een muur vol flitsende en stijlvol geschoten beelden. Even blijft het stil, tot Michael Stipe uit het donker tevoorschijn stapt met in de hand een megafoon en om de hals een soort Arafat-sjaal.
Voor wie er nog aan twijfelde na hun hit supernatural, superserious; R.E.M. staat er meer dan
ooit. De groep heef de laatste jaren de naam 'braaf' te zijn, maar daar is op Werchter niks van te merken. Het publiek wordt getrakteerd op een strakke rockset, met talrijke hoogtepunten waaronder Hollowman, Ignoreland, The one I love, I'm gonna dj en een eigenwijze versie van Bad day.
Halfweg zakt het optreden even in, maar Stipe en co drukken de dreigende monotonie de kop in met een akoestisch intermezzo, waarbij de frontman met de rug naar het publiek staat.
R.E.M. is iets meer dan twintig jaar bezig maar dat is niet te zien. Vooral Stipe staat energiek op het podium; hij knielt, springt en danst dat het een lust is om te zien.
Om de puntjes op de i te zetten, krijgt het publiek als bis een handvol hits, waaronder Supernatural, superserious en Losing my religion. Waarop het publiek ontzettend enthousiast reageert en waarop Stipe dan weer, zoals steeds, 'Hey, thanks alot' antwoordt.
(Kho)
Voor wie er nog aan twijfelde na hun hit supernatural, superserious; R.E.M. staat er meer dan
ooit. De groep heef de laatste jaren de naam 'braaf' te zijn, maar daar is op Werchter niks van te merken. Het publiek wordt getrakteerd op een strakke rockset, met talrijke hoogtepunten waaronder Hollowman, Ignoreland, The one I love, I'm gonna dj en een eigenwijze versie van Bad day.
Halfweg zakt het optreden even in, maar Stipe en co drukken de dreigende monotonie de kop in met een akoestisch intermezzo, waarbij de frontman met de rug naar het publiek staat.
R.E.M. is iets meer dan twintig jaar bezig maar dat is niet te zien. Vooral Stipe staat energiek op het podium; hij knielt, springt en danst dat het een lust is om te zien.
Om de puntjes op de i te zetten, krijgt het publiek als bis een handvol hits, waaronder Supernatural, superserious en Losing my religion. Waarop het publiek ontzettend enthousiast reageert en waarop Stipe dan weer, zoals steeds, 'Hey, thanks alot' antwoordt.
(Kho)
Reacties
:
<< Homepage
zeeker een strakke setlist die menig oudere en jongere bezoeker kon bekoren : niet out of time maar wel automatic for the people of om het met festivalgezegde te doen : GREEN
Ik vond het vooral fantastisch dat ze knappe oude dingetjes als 'Driver 8' en 'Pretty Persuasion' nog eens speelden en niet toegaven aan logische keuzes als 'Everybody Hurts'. Al vind ik R.E.M. nog altijd op zijn best in zaal. De concerten op Werchter - ik heb ze alle acht gezien - liggen hen gewoon minder. Trouwens: R.E.M. is al bijna dertig jaar bezig. De groep werd in 1980 gevormd en hun debuutplaat dateert al van 1981.
Een reactie posten
<< Homepage